Queirello(-pudènto)
Carex foetida
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Nom en français : Laîche fétide.
Descripcioun :La queirello-pudènto trachis en mato flaco o en loungour dins li palun e coumbo à nèu de mountagno. Li fueio, plano, soun larjo de 2,5 à 3 mm. Fai de pichòtis enflourejado, mai o mens redouno de 1 à 2 cm, d'espigueto sarrado e pas despassado pèr li bratèio. Lis escaume soun bruno, lis utriculo à dous estigmato an un bè de 1 à 1,2 mm di dos dènt. La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour .
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 30 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 Ã 2 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1600 Ã 3000 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Palun de mountagno
- Coumbo à nèu
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco
Ref. sc. : Carex foetida All., 1785
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 Ã 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788